هوادارانی که از ساعت ها قبل به امید تماشای یک دربی جذاب به استادیوم آمده بودند این بار هم ناامید به خانه هایشان بازگشتند. به گفته اکثر این هواداران شکست تیم شان می توانست آنها را خشنودتر از این تساوی بی روح و کسل کننده کند. اما سرمربیان محافظه کار دو تیم با ارائه تدابیری کاملاٌ محتاطانه بازی جذاب را فدای شکست نخوردن در دربی کردند. پیروزی در دربی همراه با ارائه یک بازی تماشاگر پسند نیاز به یک سرمربی شجاع و بازیکنانی تشنه برای برد دارد که این بازی معمولاٌ از داشتن آنها محروم است. نتیجه چنین شرایطی تلف شدن وقت میلیون ها فوتبالدوستی می شود که وقت و هزینه خود را صرف دیدن 90 دقیقه نمایش بی روح می کنند.

بازی با ارقام برای همه جذاب است و در آستانه هر دیدار حساسی ارائه آمارهای گوناگون برای خوانندگاه جذاب می باشد. یکی از این آمارها که قبل از بازی بسیار روی آن زوم شده بود آمار شکست ناپذیری امیر قلعه نوعی در 10 دربی بود که در آن به عنوان سرمربی حضور داشت. قلعه نوعی این دیدار را نیز نباخت تا تعداد دربی های بدون شکستش به عدد یازده برساند. اما این شکست ناپذیری با چه نتایجی و به چه قیمتی بدست آمده است؟

هشت تساوی و تنها سه برد نشان از نوعی احتیاط و محافظه کاری در دربی هایی دارد که سرمربی استقلال قلعه نوعی بوده است. 73 درصد دربی هایی که او سرمربی استقلال بوده با تساوی همراه شده که نمی تواند برای هواداران فوتبال چندان خوشآیند باشد. بدون شک اگر قلعه نوعی کمی در بازی های دربی تیمش را با تفکر هجومی به زمین می فرستاد این آمار کمی تغییر می کرد ولی به هر حال شاهد دربی های جذاب تری از تیم  وی می شدیم. به هر ترتیب هواداران فوتبال بهتر می توانند در این مورد نظر دهند ولی چیزی که روشن است، کسب تساوی با چنین بازی کسل کننده ای نمی تواند برای هیچ سرمربی باعث افتخار باشد.

با نگاهی به بردهای اخیر استقلال در دربی و همچنین بازی های زیبای چند سال اخیر این دو تیم متوجه می شویم که در این بازی ها روی نیمکت استقلال سرمربی دیگری قرار داشت. در بازی های زیبای چند سال اخیر مثل چهار برد تاریخی آبی ها در دربی، پیروزی تاریخی پرسپولیس با گل های ایمون زاید و همپنین شکستن تلسم تساوی های دربی با گل زیبای کریم باقری اثری از حضور امیر قلعه نوعی در نیمکت آبی ها نبود. این مساله نشان می دهد که حضور قلعه نوعی در دربی یکی از عواملی است که بازی به تساوی می کشد و چیدن مهره های تیم به سبکی که گل نخوردن اولویت اول است نتیجه ای جز تساوی در پی ندارد.

به این ترتیب باید امیر قلعه نوعی بیشتر از اینکه به آمار نباختن هایش ببالد بایستی کمی هم به آمار تساوی های تیمش در دربی نگاهی بیاندازد. هر یک از طرفداران دو تیم سرمربی شجاعی را دوست دارند که برای برد تیمش را به میدان بفرستد و هیچ شکی در این مساله نیست که باختن تیمی که برای برد به میدان رفته بسیار ارزشمندتر از تیمی خواهد بود که در طول 90 دقیقه حتی یک شوت به دروازه حساس نداشته باشد. البته این انتقاد فقط به قلعه نوعی نیست و علی دایی و نیز در این دیدار نشان داد برای مساوی شدن بازی چندان هم بی تمایل نیست.